شرایط پرورش و نگهداری وتکثیر اریکا
آبیاری نخل اریکا :
آبیاری اندک منجر به سوختن نوک برگها می شود و اصولاً این گیاه به آبیاری منظم نیاز دارد. اما این به معنی خیس و غرقاب شدن بستر کاشت نیست زیرا در شرایط زهکش نامناسب خاک و خیس ماندن خاک و یا جمع شدن آب در زیر گلدانی بیماری پوسیدگی ریشه شیوع می‌یابد. همچنین نوک برگها کم رنگ می‌شود و برگها در حالیکه سبز هستند حالتی افتاده و خمیده می‌یابند.جالب اینجا است که گیاهی به ارتفاع ۱٫۸ متر می‌تواند در طی ۲۴ ساعت در حدود یک لیتر آب را از طریق تبخیر از سطح برگها به هوا اضافه کند بنابراین به عنوان یک مرطوب کننده هوای طبیعی شناخته می شود.همچنین این گیاه به وجود املاح در آب حساسیت نشان می‌دهند و ممکن است حاشیه و نوک برگها بسوزد و یا در صورت بیش بود املاح حتی تمامی پهنه برگهای جوان از بین بروند. بنابراین از آبهایی با املاح کم استفاده کنید.عنصر فلوراید از جمله عناصری است که گاهی در آب وجود دارد و می‌تواند به برگسار این گیاه آسیب وارد کند به صورتی که ابتدا لکه هایی نکروزه بر روی برگسار ایجاد می شود و حتی ممکن است تمامی برگ از بین برود. اگر هنگام آبیاری از آبی ولرم استفاده کنید نتایج بهتری در رشد این گیاه بدست می‌آید. این گیاه به رطوبت هوا نیز نیازمند است بنابراین آن را در مکانی که در نزدیکی وسایل گرمازا همانند بخاری یا شوفاژ و … است قرار ندهید.برای افزایش رطوبت برگسار می‌توان از عمل غبارپاشی استفاده کرد. همچنین می‌توان در یک زیرگلدانی سنگریزه ریخت و سپس تا نیمه زیرگلدانی در داخل آن آب ریخت و گلدان حاوی گیاه را بر روی آن قرار داد اما توجه داشته باشید که کف گلدان با آب داخل زیرگلدانی در تماس نباشد. در اثر گرمای محیط آب داخل زیرگلدانی تبخیر شده و رطوبت مورد نیاز محیط را فراهم می‌کند.
دمای مناسب نخل اریکا :
اگرچه این گیاه دمای صفر درجه را تا مدت زمان کوتاهی تحمل می‌کند اما برخی از برگسار آن سیاه رنگ خواهد شد و ادامه این شرایط گیاه را از بین خواهند برد. دمای مناسب برای رشد این گیاه ۲۶-۱۸ درجه سانتیگراد است. دما را تا ۳۵ درجه سانتیگراد نیز می‌تواند تحمل کند اما باید به آبیاری آن در چنین شرایطی توجه ویژه کرد و به خوبی آنرا آب داد اما به هر حال محیط گرم موجب زرد شدن برگها بخصوص نوک آنها خواهد شد.
نور مورد نیاز نخل اریکا :
به مکانی پر نور اما به دور از نور مستقیم آفتاب که از پشت شیشه می‌تابد ، نیاز دارد. در صورت تابش نور مستقیم آفتاب از پشت شیشه نوک و حاشیه برگها خواهند سوخت. کمبود نور موجب رنگ پریدگی برگسار و افتادن آنها می شود.
خاک مناسب پرورش نخل اریکا :
نخل اریکا خاکی با زهکش سبک نیاز دارد بنابراین بکارگیری ترکیب یک قسمت شن + یک قسمت پیت موس + یک قسمت خاک برگ + دو قسمت خاک خوب باغچه برای این گیاه بستر کاشت مناسبی را بوجود می‌آورد.به منظور کوددهی می‌توان از بهار تا پاییز هر ماه یک مرتبه از کودهای محلول مخصوص گیاهان زینتی استفاده کرد اما بهتر است که غلظت این کودها را به نصف کاهش داد. شور شدن بستر کاشت به معنی افزایش نامناسب برخی از املاح در خاک است که در اثر کوددهی بیش از انداه روی می‌دهد. این مسئله می‌تواند منجر به سوختگی نوک و حاشیه برگها و همچنین سوختگی از بین رفتن ریشه ها و در نتیجه کاهش رشد گیاه و ضعیف شدن آن گردد.
تعویض گلدان نخل اریکا :
نخل اریکا گیاهی سریع رشد است و اغلب به صورت دسته ای در یک گلدان به فروش می رسد. بعد از گذشت مدتی از رشد نخل، خودش هم دسته ای دیگر تشکیل می دهد. در اکثر موارد گلدان آن را یک سال در میان، یا بیشتر، تعویض کنید و این نکته را هم بدانید که نخل اریکا، در صورتی که گلدان اندکی برایش اندکی کوچک باشد، رشد بهتری دارد.برای تعویض گلدان، ابتدا صبر کنید تا گیاه به اندازه کافی رشد کند. زمانی که به نظرتان رسید گلدان، برای رشد بیشتر گیاه فضای خالی ندارد، زمان تعویض آن فرا رسیده است. در این هنگام به کف و دیواره های گلدان چند ضربه آهسته وارد کنید و گیاه را از داخل آن در آورید. مواظب باشید در این مرحله آسیبی به ریشه های گیاه نرسانید. همچینی دقت کنید گیاه را خیلی عمیق نکارید. گلدانی تنها یک سایز بزرگ تر از گلدان قبلی گیاه تهیه کنید و گیاه را در آن قرار دهید و سپس گلدان را با خاک تازه پر کنید. اگر گلدان چند سایز بزرگ تر از گلدان قبلی باشد، رشد گیاه با اختلال مواجه می شود.
تکثیر نخل اریکا :
با جداسازی پاجوشها از کنار گیاه مادری ، نخل اریکا را به راحتی می‌توان تکثیر کرد، اگرچه در هر زمان از سال می توان نسبت به این کار اقدام کرد اما اواخر فصل زمستان یا اوایل فصل بهار برای این کار مناسب تر است. در این زمان می توان علاوه بر جدا سازی پاجوش از گیاه مادری نسبت به تعویض گلدان و یا خاک گیاه مادری نیز اقدام کرد. بعد از بیرون آوردن گیاه مادری از گلدان می توان با وسیله ای تیز اتصال ریشه های پاجوش را از گیاه مادری قطع کرد و سپس گیاه جوان را در گلدانی جداگانه کاشت کرد. برای چند روز اول بعد از جداسازی گیاه جوان را در مکانی با دمای حدود ۲۰-۱۸ درجه و در سایه به دور از نور مستقیم افتاب قرار دهید. غبارپاشی نیز به طراوت بیشتر گیاه جوان در روزهای اولیه کمک می کند.در صورت شکل گیری بذر می‌توان از آنان در تکثیر این گیاه استفاده کرد. بذرها پوشش نسبتاً ضخیمی دارند به همین دلیل قبل از کاشتن آنان به وسیله یک چاقو می‌توان پوشش آنها را جدا کرد و سپس بذرها را کاشت. البته گفته می‌شود اگر بلافاصله بعد از رسیدن بذرها و جداسازی از گیاه مادری بذرها کاشته شوند دیگر نیاز به جدا کردن پوسته بذرها نیست. بذرها سطحی کاشته می‌شوند به صورتی که تنها لایه نازکی از بستر کاشت بر روی آنان قرار گیرد. دمای مناسب جوانه زنی بذر ها ۲۹-۲۶ درجه سانتیگراد است. دمای کمتر مدت زمان جوانه زنی را افزایش می‌دهد و بذرها دیرتر جوانه می‌زنند.